جدا از جذابیت بصری، آجر (به عنوان یک مصالح ساختمانی بیرونی) بادوام است.با گذشت زمان، اما، وخامت آن اجتناب ناپذیر است.از آنجایی که آجرها متخلخل هستند – بر اساس سطوح رطوبت و تأثیرات حرارتی منبسط یا منقبض می شوند – آب یک تهدید دائمی و عامل اصلی تخریب آجر در پوشش ساختمان است.محدودیت حرکت در سیستم های پوششی ساختمان آجری نیز همینطور است.
انواع دیوار سازی
دیوارهای خارجی آجری را می توان به عنوان دیوارهای مانع یا دیوارهای زهکشی طبقه بندی کرد.دیوارهای مانع از سنگ تراشی جامد بدون حفره های زهکشی ساخته شده اند.آنها را می توان از تک یا چند لایه، به طور کامل از آجر، یا با واحد بنایی بتنی یا پشتیبان سفالی ساخت.دیوارهای مانع آجری متعدد (سه یا بیشتر) برای جلوگیری از نفوذ آب به فضاهای داخلی از طریق جرم طراحی شده اند.در حالت ایده آل، مقدار آب جذب شده توسط دیوار در یک بازه زمانی معین کمتر از آن چیزی است که می توان در همان بازه زمانی دفع کرد.در یک دیوار حائل ساخته شده با دو قطعه آجر (یا در دیوارهای مرکب)، یک اتصال طوقه (جامد دوغاب شده با ملات) به آجرهای رویی با پشتیبان بنایی متصل می شود.آبی که به آجر رویی نفوذ می کند، از مفصل یقه به سمت پایین می رود تا چشمک بزند، جایی که یا از طریق درز بستر و/یا در هنگام گریه خارج می شود، یا از طریق صفحه دیوار پخش می شود.
دیوارهای زهکشی با حفره‌هایی بین لایه‌های بیرونی آجر و دیوارهای پشتیبان (آجر، واحدهای بنایی بتنی، قاب‌های گل میخ فلزی یا چوبی) طراحی شده‌اند.در حالت ایده‌آل، آبی که به آجر صورت نفوذ می‌کند یا وارد حفره می‌شود، در هنگام چشمک زدن جمع‌آوری می‌شود، جایی که از طریق درز بستر و/یا هنگام گریه بیرون می‌رود.
وقتی آجرهای بیرونی شکست می‌خورند
علائم فرسودگی در دیوارهای خارجی آجری عموماً به نفوذ آب نسبت داده می شود و شامل لکه شدن و شکوفا شدن، ترک خوردگی / ریزش / جابجایی و خرابی در اتصالات ملات و موارد دیگر است.
گلدهی زمانی اتفاق می افتد که آب نمک های محلول را از ملات خارج کرده و روی سطح آجر بشویید.این به شکل ذرات کریستالی سفید رنگ است که با تبخیر آب روی سطوح آجری ایجاد می شود.
هنگامی که آب جذب یا نگه داشته شده توسط آجر یخ می زند، ترک ها و ریزش های آجر ایجاد می شود.انبساط فولاد (تقویت کننده های تعبیه شده یا لنگه ها) از زنگ زدگی در سیستم های دیوار آجری نیز می تواند باعث ترک خوردگی / جابجایی شود.
ملات که برای چسباندن آجرها به یکدیگر استفاده می‌شود، باید نرم‌تر از آجری باشد که می‌چسبد (بنابراین آجرها در حین انبساط ترک نخورند)، و باید به گونه‌ای (مقعر/میله‌دار) ابزار شود که از جمع شدن آب در درز جلوگیری کند.هنگامی که پیوند بین آجر و ملات از بین می رود، اشاره مجدد مورد نیاز است.
نقش های تسکین دهنده زوایای (قفسه) و مفاصل نرم
آجر با تغییرات دما و رطوبت منبسط و منقبض می شود.تسکین زوایای (قفسه) برای اطمینان از اینکه حرکت بین سیستم‌های آجری و دیوار پشتیبان انجام می‌شود و ترک‌ها و جابجایی‌های مربوط به مهار در سیستم کاهش می‌یابد ضروری است.اتصالات نرمی که در زوایای افقی (قفسه) و در درزهای کنترلی و انبساط عمودی نصب می شوند، حرکت را در خود جای داده و برای انبساط آجر تسکین می دهند.